Należy pamiętać, że możliwe jest posiadanie podwójnej rezydencji podatkowej. Jest to szczególnie istotne w przypadku osób fizycznych, gdzie poszczególne państwa mogą mieć różne regulacje wewnętrzne określające rezydencję. Dla przykładu, w Stanach Zjednoczonych za rezydenta podatkowego uważa się osobę, która posiada tzw. „zieloną kartę”, bez względu na to, czy ta osoba przebywa i mieszka w USA, czy też nie. Jeśli dodatkowo taka osoba przebywa ponad 183 w Polsce, to ma podwójną rezydencję podatkową, czyli potencjalnie podlegałaby pod opodatkowanie od całości swoich dochodów zarówno w Polsce jak i w USA. Podobna sytuacja może mieć miejsce również w przypadku spółek. Niektóre państwa przyjmują za kryterium rezydencji miejsce faktycznego zarządu (jak Polska), a inne mogą przyjąć kryterium formalnej rejestracji (czyli tam, gdzie spółka została zarejestrowana).

Kwestie podwójnej rezydencji podatkowej są rozstrzygane przez umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. W przypadku osób fizycznych najczęściej przeważy kryterium tzw. centrum interesów życiowych i gospodarczych, natomiast w przypadku spółek, miejsce faktycznego zarządu.